Rasûlüllah´tan (S.A.V) vahiy kesilince veya ara verilince, Ebu Leheb´in hanımı Ummu Cemil bazı Haşim oğullarının evine girip şöyle derdi :

? Muhammed´e Rabbi darıldı ve onu terketti.

Rasûlüllah (S.A.V) Cebrail´le (A.S) geleceği bir saati kararlaştır­mıştı. O saat geldi. Fakat Cebrail gelmedi.. Peygamber ES.A.V).:

? Havle! Rasûlüllah´ın evinde ne oldu? Cebrail bana gelmiyor? diye sordu.

Havle :

? Ya Rasûlellah! Vallahi haberim yok, dedi. Rasûlüllah üzerine elbisesini alıp dışarı çıktı. Rasûlüllah´ın hizmetkârı kendi kendine şöyle dedi:

? Evi hazırlayıp süpürseydim.

Bir de ne görsün, ölü bir köpek yavrusu. Havle bu eniğin Rasûlül­lah´ın evine girdiğini anladı. Onu, alıp uzağa attı. Rasûlüllah gelince sakalını bir titreme aldı. Ona vahiy geldiği zaman titreme tutardı..

Rasûlüllah (SAV):

? Havle! Beni ört, dedi.

Allah Ta´âlâ şu âyetleri indirdi: «Kuşluk vaktine andolsun. Sükûn erdiği zaman geceye andolsun. Rabbin seni ne bıraktı ne de sana da rıldt» [1]

Rasûlüilah (S.A.V) Cebrail´e (A.S.) şöyle dedi :

? Bana söz verdin. Seni bekledim ama gelmedın. Cebrail (A.S.) :

? Evindeki köpek benim gelmeme engel oldu. Biz içinde köpei ve resim (suret) bulunan eve girmeyiz, dedi. [2]

--------------------------------------------------------------------------------

[1] Kur´anı Kerim, Duha Sûresi: 1-3

[2] Abdulaziz eş-Şennavi, Sahabe Hayatından Tablolar (Hanım Sahabiler), Uysal Kitabevi: 323