196. Kim çarşı, pazarda “Lâ ilâhe illallahü vahdehû lâ şerîke leh lehülmülkü velehül hamdü yühyî ve yümît ve hüve hayyün lâ yemût biyedihil hayr ve hüve alâ külli şey’in kadir” derse kendisine milyonlarca sevap yazılır.


197. Bir mecliste lüzumsuz sözler konuşan kimse kal-karken: “Sübhâneke’llahümme ve bihamdike eşhedü en lâ ilâhe illa ente estağfiruke ve etûbü ileyk” derse oradaki hataları bağışlanır. (İhya C.2 S.474)