156. Aklı başında olan kimse zamanını üçe bölmeli; bir kısmını ibâdet, bir kısmını nefis muhâsebesi diğer kısmı-nı da şahsî işlerle geçirmeli... (İhya C. 2 S. 81)


157. Akıllı insan ancak üç şey için harekete geçer. Âhiret azığı, dünya maîşeti ve haram olmamak şartıyla zevk almak için... (İhya C. 2 S. 82)


158. Amel eden herkesin bir gayreti vardı; Benim sün-netimi işleyerek yorulanlar hidâyete ermiştir. (İhya C. 2 S. 82)


159. Dikkat edin! Hepiniz çobansınız ve hepiniz sürü-nüzden mes’ülsünüz. (İhya C. 2 S. 85)


160. Kişinin âile fertlerine infak ettiği sadakadır. Kişi âilesinin ağzına koyduğu lokmadan muhakkak ecir alır. (İhya C. 2 S. 85)


161. Namazı güzel kılan, malı az, çoluk çocuğu kala-balık ve Müslümanları çekiştirmeyen kimse cennette be-nimle şöyle berâberdir. (İhya C. 2 S. 86)


162. Çoluk çocuğu kalabalık; iffet sâhibi fakirleri Al-lah sever. (İhya C. 2 S. 86)


163. Kişinin günâhları çoğalınca, Allahü Teâlâ onu geçim sıkıntısıyla iptilâ eder. (İhya C. 2 S. 86)


164. Öyle günâhlar var ki, ona ancak maişet için çeki-len zahmet keffaret olur. (İhya c:2 S. 87)


165. Kişi ehlinin câhilliğinden daha büyük günâhla Allah'a kavuşmaz. (İhya C. 2 S. 89)


166. Kişiye tekeffül ettiği kimseye bakmaması günâh olarak yeter. (İhya C. 2 S. 90)


167. Kadın malı, güzelliği, asâleti ve dindarlığı yüzün-den nikâh edilir. Sen dindar olanı seç ki, elin toprak tut-sun. (İhya C. 2 S. 100)


168. Allahü Teâlâ sizden her hangi birinizin kalbine bir kadın ile evlenmeyi düşürdüğü vakit o kadına baksın. Zira bu sâyede aralarında daha iyi ülfet olur. (İhya C. 2 S. 103)


169. Kadınlarınızın hayırlısı kocası yüzüne baktığında onu sevindiren, emrettiği zaman itâat eden ayrıldığında da malını ve iffetini koruyandır. (İhya C. 2 S. 105)


170. Kadınlarınızın hayırlısı yüzü güzel, ve mihri az olandır. (İhya C. 2 S. 105)


171. Tez evlenmek, tez doğurmak ve mihri az olmak kadının bereketindendir. (İhya C. 2 S. 105)


172. Çöplükte biten gülden sakının. (İhya C. 2 S. 107)


173. Nutfenizi temiz kaba koyun Çünkü kan anaya da çeker. (İhya C. 2 S. 107)


174. Yakın akrabadan evlenmeyin. Zira çocuk cılız olur. (İhya C. 2 S. 108)


175. Kızını fâsık kimseye veren, onunla alâkasını kes-miş (onu ateşe atmış)tır. (İhya C. 2 S. 108)


176. Müminlerin iman yönünden en kâmili, ahlâkı gü-zel ve âilesine en çok lütufkâr davranandır. (İhya C. 2 S. 115)


177. Kadınlar arasında sâliha kadın, yüz tâne siyah karga arasında alaca karga gibidir. (İhya C. 2 S. 117)


178. Kadın tarafından idâre edilen millet felâh bulmaz. (İhya C. 2 S. 118)


179. Kadın iyeği kemiği gibidir. Onu doğrultmak ister-sen kırarsın. Onu kendi hâline bırak ve eğriliği ile ondan faydalanmaya çalış... (İhya C. 2 S. 119)


180. Kadınları Allah’ın mescitlerinden men etmeyiniz. (İhya C. 2 S. 122)


181. Kim yeni doğan çocuğun sağ kulağına ezan, sol kulağına kaamet okursa Ümmü sıbyan denilen hastalıktan korunmuş olur. (İhya C. 2 S. 139)


182. Allah indinde en sevimli isimler Abdullah ve Abdurrahman’dır. (İhya C. 2 S. 140)


183. İsmimi alın, fakat künyemi almayın. (İhya C. 2 S. 140)


184. İsmimle künyemi bir arada toplamayın. (İhya C. 2 S. 140)


185. Sizler kıyâmet günü kendinizin ve babalarınızın isimleriyle çağırılacaksınız. O halde güzel isimler verin. (İhya C. 2 S. 141)


186. Kocası kendisinden râzı olduğu halde ölen her Müslüman kadın cennete girer. (İhya C. 2 S. 147)


187. Cehennemi gördüm; halkının ekserîsini kadınlar teşkil ediyor. (İhya C. 2 S. 149)


188. Cennete muttali oldum; çok az kadın vardı. Ka-dınlar nerede diye sordum. “Onlar altın ve zağferan gibi zîynet eşyâsı meşgul etti dediler. (İhya C. 2 S. 149)


189. Erkek tepeden tırnağa cerâhat olsa, kadın da dili ile yalasa yine erkeğin hakkını ödeyemez. (İhya C. 2 S. 149)


190. Eğer bir ferdin başkasına secde etmesini emret-seydim, kocanın karısı üzerindeki hakkından dolayı kadı-nın kocasına secde etmesini emrederdim. (İhya C. 2 S. 150)


191. Kadın nâmahremdir. Dışarı çıktığında onu şeytan takip eder. (İhya C. 2 S. 151)