Musa Aleyhisselam bir çobana rastlar. Çoban şöyle dua etmektedir:


- Ey Allah'ım! Sen neredesin? Görsem de sana kurban olsam. Senin çarığını diksem. Saçını tarasam. Elbiseni diksem. Bitlerini ayıklasam. Sana koyunlarımdan süt sağıp versem. Sürümün hepsi sana kurban olsun.


Hz. Musa (a.s.) sorar:


- Kiminle konuşuyorsun öyle?


- Allah'ımla konuşuyorum.


Böyle konuştuğu için çobanı azarladı. Allah'la böyle konuşmak olur mu? dedi. Çoban bunu duyunca çok utandı. Utancından başını alıp koşarak uzaklaştı. Bunun üzerine Allah tarafından Hz. Musa'ya vahiy geldi:


- Ey Musa, kulumuzu bizden uzaklaştırdın. Biz söze değil öze bakarız. Dile değil kalbe bakarız. Gönülden geçen şeye bakarız. O kulumuz bize samimi olarak teveccüh ettiği İçin bizce onun hali makbul ve muteberdir, denildi.


Utanarak ve kendisini suçlu kabul ederek uzaklaşan çobana yetişen Hz. Musa, durumu anlattı ve Allah'ın kendisinden razı ve memnun olduğunu söyledi. Bu müjdeye çoban da ,memnun oldu.


.


.





Ali Eren - Dini Hikayeler


Bu eser incemeseleler.com ile internete müsadeli olarak kazandırılmıştır.


Eseri başka sitelerde yayımlamak yasaktır !