Yenilenlerin Geri Dönüşü
Kureyş Onlusu Mekke´ye küçük gruplar halinde dönmüştü. Mekke´ye ük varanlar arasında geride kardeşi Nev-fel´i esir bırakan Haşimî Ebu Süfyan vardı. Ebu Süfyan´ın yeni dine karşı gösterdiği düşmanlık onun kuzeni, aynı zamanda sütkardeşi olan Muhammed (s.a.v.) ve yeni din hflTrkın
Ümmül-Fadl, çadırın bir köşesinde oturuyordu, yanında Abbas´ın kölelerinden biri olan Ebu Raf i1 (r.) oturuyor ve ok yapıyordu. Ümmü´1-Fadl fr.) gibi o da müslü-mandi; ikisi de birkaç kişi hariç, müslüman olduklarım herkesten gizliyorlardı. Fakat Ebu Rafi´ Peygamber (s.a.v.)´-in zafer haberini duyunca sevinçten kendini tutamadı ve «Gökle yer arasında beyaz giymiş adamlar» sözünü duyunca heyecanla bağırdı: «Onlar meleklerdi». Ebu Leheb bunu duyar duymaz sinirle ayağa kalktı ve Ebu Rafi´nin yüzrüna bir darbe indirdi. Köle karşı koymaya çalıştı, fakat çok güçsüz ve zayıftı. Ebu Leheb onu yere düşürdü ve arka arkaya vurmaya başladı. Bunun üzerine Ümmü´1-Fadl yerden, çadıra destek olarak kullanılan tahta bir kazık aldı ve tüm gücüyle Ebu Leheb´in kafasına indirdi. Kayınının kafa derisi yarılmış, etler dışarı çıkmış ve hiçbir zaman iyileşmeyecek olan bir yara açılmıştı. Ümmü´1-Fadl (r.) «Sahibi burada olmadığı ve onu koruyamadığı için ona böyle mi davranıyorsun?» diye bağırdı. Ebu Leheb´in kafasındaki yara mikrop kaptı ve birkaç hafta içinde tüm vücudu iltihaplı kabartılarla doldu. Sonunda bu hastalıktan öldü.
Savaşla ilgili diğer haberler ulaştığında ve ölenlerin yakınları feryada başladığında Meclis´te bir karar alındı: ölenleri yakınları kendilerini tutmalıydı. Onlara şöyle dendi: «Muhammed ve arkadaşları sizin böyle yaptığınızı duyarlarsa, daha da sevinirler». Esirlerin ailelerine ise, Medine´ye fidye teklifiyle gitme işini şimdilik ertelemeleri tavsiye edildi, önemli birçok adamın savaşta Ölmesiyle, Umey-ye´den Ebu Süfyan birçok kişinin gözünde Kureyş´in lideri olarak görünmeye başladı. Bu nedenle diğerlerine örnek olmak için biri öldürülen, diğeri de esir alınan iki oğlu Hanzala ile Amr hakkında şöyle konuştu: «Hem zenginlik hem de kanundan iki taraflı kaybım için üzülecek miyim? Hanzala´yı öldürdüler, Amr için fidye mi vermeliyim? Bırakın onlarla birlikte kalsın. Onu istedikleri kadar yanlarında tutsunlar».
Ebu Süfyan´m kızgın karısı Hind ne Hanzala´n ne de Amr´m annesi değildi. Fakat savaşın başında babası Utbe, amcası Şeybe ve kardeşi Velid´i kaybetmişti. Mateme son verdiği halde, Kureyş´in öcünü alacağı ikinci bir savaşla -öç alınması gerektiğini düşünüyordu- babasını ve amcasını öldüren Hamza´nuı (r.) ciğerini yemeğe and İçti.
Ebu Süfyan´ın Mekke´ye sağ salim getirmeyi başardığı zengin kervandan elde edilen tüm kârın, Medine´nin karşı koyamayacağı, güçlü bir ordu kurulması için harcanmasına karar verildi. Bu kez -yani ikinci kez savaştıklarında- kadınları da, erkeklere moral vermek için yanlarına almaya karar verdiler. Aynı amaçla tüm Arınış tan´daki müttefiklerine, savaşta kendilerinin yanında yer almaları için, bu ortak düşmanın zararlarını anlatan elçûer gönderdiler
"Yas tutmama konusunda Meclis´in aldığı karara tüm Kureyş´in saygı duymasına rağmen fidye konusunda alınan karara pek fazla uyulmadı. Hemen hemen her kabileden adamlar Medine´ye gidip, kendi akrabalarını veya müttefiklerini kurtarmak için fidye konusunu görüşmek üzere yola çıktılar. Ebu Süfyan sözünde durdu; fakat bir sonraki Hac mevsiminde, Medine´den gelen Evs´li yaşlı bir hacıyı rehin aldı vc Medine´ye, oğlu Amr´ı serbest bırakmadıkça adamı bırakmayacağı haberini gönderdi. Hacının ailesi bu değiş tokuşun gerçekleşmesi için Peygamber (s.a.v.)´i ikna ettiler.
Konular
- Boykot ve Kaldırılışı
- Cennet ve Ebediyyet
- Hüzün Yılı
- Senin Yüzünün Nuru
- Hüzün Yılından Sonra
- Yesrib´in Cevabı
- Göçler
- Bir Suikast
- Hicret
- Medine´ye Giriş
- Ahenk ve Uyuşmazlık
- Yeni Yuva
- Savaşa Başlangıç
- Bedir´e Doğru
- Bedir Savaşı
- Yenilenlerin Geri Dönüşü
- Esirler
- Beni Kaynuka
- Ölümler ve Evlilikler
- Düzensiz Saldırılar
- Savaş Hazırlıkları
- Uhud´a Yürüyüş
- Uhud Savaşı
- İntikam
- Şehitlerin Gömülmesi
- Uhud´dan Sonra
- İntikam Kurbanları
- Beni Nadir
- Savaş ve Barış
- Hendek